Τα παιδιά του Παναγιώτης και Γιώργος, η σύζυγός του Γέλη, ο αδελφός του Θεόδωρος με τη σύζυγό του Γιάννα απηύθυναν το ύστατο χαίρε στον ευπατρίδη της βιομηχανίας που άφησε την τελευταία του πνοή τη Δευτέρα, σε ηλικία 76 ετών

Τον ύστατο χαιρετισμό απηύθυνε η οικογένεια του Κωνσταντίνου Αγγελόπουλου στον ευπατρίδη που έφυγε από τη ζωή την περασμένη Δευτέρα, σε ηλικία 76 ετών. Η εξόδιος ακολουθία εψάλη στον Ιερό Ναό Αγίων Θεοδώρων του ‘Α κοιμητηρίου Αθηνών, χοροστατούντος του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου.

Η κηδεία έγινε σε οικογενειακό κύκλο με παρόντες επίσης ελάχιστους φίλους, συνεργάτες και επιχειρηματίες, λόγω των μέτρων για την πανδημία. Τη σορό συνόδευσαν τα παιδιά του εκλιπόντος Παναγιώτης και Γιώργος, η σύζυγός του  Γέλη, ο αδελφός του Θεόδωρος Αγγελόπουλος με τη σύζυγό του Γιάννα.

Ο εκλιπών  επί σειρά ετών αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα υγείας, ενώ τους τελευταίους μήνες νοσηλευόταν με μηχανική υποστήριξη στο Ιατρικό Κέντρο Αθηνών.

Παράκληση της οικογένειας ήταν αντί στεφάνων τα χρήματα να κατατεθούν στο Γενικό Αντικαρκινικό Ογκολογικό Νοσοκομείο Αθηνών «Ο ΑΓΙΟΣ ΣΑΒΒΑΣ». Βέβαια αρκετοί ήταν εκείνοι που έστειλαν και στεφάνι στη μνήμη του Κωνσταντίνου Αγγελόπουλου.

ΠΗΓΗ : http://www.protothema.gr

Το http://www.HellenicBusinessTimes.com έγραψε στις 25/5/2021 :

Χαλύβδινος επιχειρηματίας και νικητής της ζωής, έφυγε ο Πρόεδρος της Χαλυβουργικής Κωνσταντίνος Αγγελόπουλος!

byARIS GREGORIADES

Έφυγε χτες από την ζωή σε ηλικία 77 ετών, ο επιχειρηματίας Κωνσταντίνος Αγγελόπουλος.. Ο γνωστός επιχειρηματίας αντιμετώπιζε χρόνια προβλήματα υγείας που τον ταλαιπώρησαν τις δύο τελευταίες δεκαετίες της ζωής του.

Ο Κωνσταντίνος Αγγελόπουλος, γεννήθηκε στις 11 Νοεμβρίου 1945. Ήταν μέλος της γνωστής επιχειρηματικής οικογένειας που συνδέθηκε με την “Χαλυβουργική”, η οποία με τη σειρά της συνδέθηκε με την πορεία της ελληνικής οικονομίας, την ανασυγκρότηση της χώρας και την κατασκευή μεγάλων έργων υποδομής από την δεκαετία του ’50.

Ήταν γιος του Παναγιώτη Αγγελόπουλου και αδελφός του Θεόδωρου. Απέκτησε δυο γιους, τον Παναγιώτη και τον Γεώργιο που είναι οι ιδιοκτήτες της ΚΑΕ Ολυμπιακός. Σπούδασε στην ΑΣΟΕΕ και συνέχισε τις σπουδές του στην Ελβετία, πριν επιστρέψει στην Ελλάδα για να ασχοληθεί με τον επιχειρηματικό στίβο. Εκτός από τη χαλυβουργία, δραστηριοποιήθηκε και στο χώρο της εμπορικής ναυτιλίας. Έπασχε από νεαρή ηλικία από μια σπάνιας μορφής αρθρίτιδα που εμπόδιζε την κινητικότητά του. Το τελευταίο διάστημα νοσηλευόταν σε ιδιωτικό θεραπευτήριο.

Ο γνωστός επιχειρηματίας υπήρξε βασικός μέτοχος της “Χαλυβουργικής” ενώ εκτός των άλλων επιχειρηματικών δραστηριοτήτων του έμεινε γνωστός για την αδιάλειπτη χρηματοδότηση του Πατριαρχείου της Κωνσταντινούπολης, συνεχίζοντας το έργο του πατέρα του Παναγιώτη που είχε αναλάβει εξ ολοκλήρου την ανέγερση του το 1987.

Σε παλαιότερη συνέντευξή του στην “Καθημερινή”, είχε αποκαλύψει πως εκτός από το Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης, ο πατέρας του είχε ανακαινίσει το σπίτι του Πατριάρχη Γρηγορίου στη Δημητσάνα, ενώ η οικογένειά του ανοικοδόμησε επίσης τον Ιερό Ναό του Αγίου Δημητρίου στη Ζυρίχη.

Η κόντρα με τα παιδιά του

Η ιστορία της άλλοτε κραταιάς βιομηχανίας στιγματίστηκε, εκτός των οικονομικών προβλημάτων, από την ενδοοικογενειακή κόντρα του Κωνσταντίνου Αγγελόπουλου με τα παιδιά του Γιώργο και Παναγιώτη.

Οι ιδιοκτήτες της ΚΑΕ Ολυμπιακός είχαν καταθέσει το 2018 αίτηση με την οποία ζητούσαν να τεθεί ο πατέρας τους σε δικαστική συμπαράσταση για λόγους άνοιας. Ο Κωνσταντίνος Αγγελόπουλος είχε απαντήσει δήλωση-παρέμβασή του στην οποία τόνιζε μεταξύ άλλων πως “η αίτηση αυτή είναι απολύτως ψευδής, τα δε κίνητρα γνωρίζω πολύ καλά”.

Η κόντρα συνεχίστηκε και ο ίδιος με δήλωσή του λίγους μήνες αργότερα, είχε εκδώσει ανακοίνωση στην οποία υποστήριζε ότι δεχόταν πόλεμο από τα παιδιά του. Συγκεκριμένα, στην ανακοίνωσή του ανέφερε τα εξής:

“Είμαι ο αποκλειστικός χρηματοδότης της εταιρείας, έχοντας εισφέρει από την ατομική μου περιουσία ποσό περί τα εκατόν ογδόντα εκατομμύρια (180.000.000) ευρώ, για την επιβίωσή της, μέσα στο εξαιρετικά δυσμενές οικονομικό περιβάλλον που έχει σαν αποτέλεσμα την διακοπή της παραγωγής της. Ουδεμία διαμάχη υφίσταται αναφορικά με τη διαχείριση της εταιρείας, όπως δυστυχώς παραπλανητικά μεταφέρθηκε στον αρμόδιο Υπουργό. Η διοίκηση και διαχείριση της εταιρείας παραμένει αμετάβλητη επί μακρά σειρά ετών και δεν υφίσταται δικαστική αμφισβήτησή της. Τα τελευταία δύο έτη αντιμετωπίζω πολυεπίπεδη επίθεση από τα παιδιά μου άνευ προηγουμένου, αποκορύφωμα της οποίας ήταν η υποβολή αιτήσεως για την θέση μου σε δικαστική συμπαράσταση, λόγω δήθεν άνοιας!

Στο πλαίσιο αυτό, είναι προφανές ότι γίνεται προσπάθεια να παραπλανηθεί το επιληφθέν Δικαστήριο, με το να υποστηρίζεται ότι δήθεν υφίσταται διαμάχη για την διαχείριση της εταιρείας και ότι δήθεν η θέση μου σε δικαστική συμπαράσταση είναι η “λύση” για το μέλλον της εταιρείας. Ουδέν ψευδέστερον! Ουδεμία “διαμάχη” για την διαχείριση της Χαλυβουργικής υπάρχει και ουδείς αμφισβητεί την ιδιότητά μου ως του βασικού μετόχου! Ήμουν, είμαι και θα είμαι πάντα ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ χρηματοδότης της Χαλυβουργικής. Αντιμετωπίζω το παρόν και το μέλλον της εταιρείας με την απαιτούμενη σοβαρότητα και με γνώμονα το καλό των εργαζομένων της εταιρείας”.

Οικογένεια Αγγελόπουλου: Ταξίδι στον χρόνο (εικόνες)

Από τη Βλαχοράπτη Αρκαδίας στα Ελληνικά Συρματουργεία και τη Χαλυβουργική

Φωτ. Βιβλίου του Γιάννη Λάμπρου «Ο επιχειρηματίας Θεόδωρος Αγγ. Αγγελόπουλος»Το μεγάλο «μπαμ» γίνεται μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν ο Θεόδωρος Αγγελόπουλος, παππούς του Κωνσταντίνου, ιδρύει τη Χαλυβουργική και μεταφέρει την παραγωγική δραστηριότητα από την οδό Πειραιώς στην πόλη της Ελευσίνας.

Από την ορεινή Γορτυνία του 1918 έως την Αθήνα του 2021. Μια ιστορία 100 ετών που κλείνει ένα σημαντικό κεφάλαιο, καθώς ο Κωνσταντίνος Αγγελόπουλος «έφυγε» από τη ζωή σε ηλικία 76 ετών.

Γεννημένος το 1945 -και παρά την σπάνια αρθριτική ασθένεια- από πολύ μικρός ασχολήθηκε με την οικογενειακή επιχείρηση, τη Χαλυβουργική, την οποία και παρέλαβε εξ ολοκλήρου από τον πατέρα του, Παναγιώτη, το 1998.

Όλα όμως, είχαν ξεκινήσε αρκετές δεκαετίες νωρίτερα, όταν ο παππούς του, Θεόδωρος Αγγελόπουλος, από ταχυδρόμος στη Βλαχόραπτη Αρκαδίας αποφασίζει το 1918 να μετακομίσει οικογενειακώς στην Αθήνα. 

«Η Βλαχόραπτη είναι έδρα ταχυδρομείου από το 1890. Εκεί εργάζεται ως ταχυδρόμος μοιράζοντας με το μουλάρι την αλληλογραφία στα χωριά της περιοχής, την παίρνει από τη Δημητσάνα. Συμμετέχει στα κοινά του χωριού ως κοινοτικός σύμβουλος και πρόεδρος τη κοινότητας για μια διετία. Με τη σύζυγό του Χριστίνα Παπαθανασίου αποκτούν πολυμελή οικογένεια η οποία ασφυκτιά στα στενά όρια ενός χωριού. Η απόφασή του για μετάβαση στην Αθήνα είναι πλέον μονόδρομος και το 1918 μετακομίζουν οικογενειακώς στην Αθήνα», έγραφε ο ίδιος ο Κωνσταντίνος Αγγελόπουλος, προλογίζοντας το βιβλίο του Γιάννη Λάμπρου με την καλλιτεχνική επιμέλεια του Δημήτρη Τσίτουρα, (απ’ όπου και οι φωτογραφίες της ανάρτησης), με τίτλο: ‘Ο επιχειρηματίας Θεόδωρος Αγγελόπουλος’.

Από την Ελληνικά Συρματουργεία στη Χαλυβουργική

Το 1925, ο Θεόδωρος Αγγελόπουλος ανοίγει ένα κατάστημα με σιδηρικά, εργαλεία, σύρματα και διάφορα είδη συρματοπλεγμάτων, στην οδό Αθηνάς 35. Λίγα χρόνια αργότερα, συνειδητοποιεί ότι η παραγωγή όλων των παραπάνω θα απέφερε πολλά περισσότερα κέρδη από ό,τι η εμπορία. Έτσι, αγοράζει μια έκταση στην οδό Πειραιώς 187 και ιδρύει μαζί με τους τρεις γιους του την Ελληνικά Συρματουργεία.

Τα σύρματα αποτελούν την πρώτη ύλη για να παραχθούν γαλβανισμένα συρματοπλέγματα, καρφιά και πεταλόκαρφα. Η εν λόγω δραστηριότητα συνεχίζεται μέχρι το 1938, όταν στην επιχείρηση εγκαθίστανται μικροί ηλεκτρικοί κλίβανοι των 6 – 8 τόνων για την παραγωγή χάλυβα, ο οποίος στη συνέχεια διαμορφώνεται σε χάλυβα οπλισμού σκυροδέματος.

Το μεγάλο «μπαμ» γίνεται μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν ο Θεόδωρος Αγγελόπουλος, παππούς του Κωνσταντίνου, ιδρύει τη Χαλυβουργική και μεταφέρει την παραγωγική δραστηριότητα από την οδό Πειραιώς στην πόλη της Ελευσίνας.

Η κατασκευαστική έκρηξη εκείνης της περιόδου, «μεταφράζεται» σε ισχυρή αύξηση της ζήτησης για χάλυβα και η Χαλυβουργία δεν χάνει την ευκαιρία να αξιοποιήσει στο έπακρον αυτή την συγκυρία, με αποτέλεσμα να καταστεί μία από τις σπουδαιότερες βιομηχανίες της χώρας.

Για να γίνει αντιληπτή η σημασία του χάλυβα εκείνη την περίοδο, αξίζει να σημειωθεί ότι το κατά πόσο καλά πήγαινε μια οικονομία και κατά πόσο γρήγορα αναπτύσσεται μια χώρα εξαρτάται σε πολύ μεγάλο βαθμό από την πασότητα του παραγόμενου χάλυβα.

«Ο παππούς μου, Θεόδωρος Αγγελόπουλος, ο πατέρας μου, Παναγιώτης και οι θείοι μου Δημήτρης και Ιωάννης εργάζονται σκληρά για να επιτευχθούν αυτά τα αποτελέσματα. Η Χαλυβουργική βοηθά τα μέγιστα ώστε να επουλωθούν οι πληγές που άφησε ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος στη χώρα μας και την οικονομία, και να προσφέρει αφειδώς τη “σωτήρια” πρώτη ύλη για την ανασυγκρότηση και την αποκατάσταση των ζημιών», έγραφε ο Κωνσταντίνος Αγγελόπουλος.

Η ανάληψη καθηκόντων και οι επενδύσεις των 220 εκατ. ευρώ

Η Χαλυβουργική αντιμετωπίζει σοβαρά οικονομικά προβλήματα κατά τα τέλη της δεκαετίας του 1980 και στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Το 1998, ο Κωνσταντίνος Αγγελόπουλος αναλαμβάνει πλήρως τη διοίκηση της ιστορικής βιομηχανίας, παίρνοντας την σκυτάλη από τον πατέρα του, Παναγιώτη.

Αμέσως προχωρά σε πλήρη «αναγέννηση» της εταιρείας, υλοποιώντας ένα ευρύ επενδυτικό πρόγραμμα, ύψους 220 εκατ. ευρώ. Παράλληλα, αποφασίζει να εισέλθει και στη ναυτιλία, ιδρύοντας την εταιρεία Arcadia. Τα όσα ακολούθησαν μέχρι τον μαρασμό της ιστορικής βιομηχανίας, ο οποίος επέρχεται με την οικονομική κρίση, είναι λίγο πολύ γνωστά σ’ όλους.

Και φθάνουμε στις 24 Μαΐου του 2021, όταν ο Κωνσταντίνος Αγγελόπουλος «φεύγει» από τη ζωή σε ηλικία 76 ετών, μετά από πολύμηνη νοσηλεία σε ιδιωτικό θεραπευτήριο της Αθήνας, κλείνοντας ένα μεγάλο κεφάλαιο στην ελληνική επιχειρηματική σκηνή.

moneyreview.gr