Η Μεγάλη του Facebook Νομική Σχολή. Του Αλέξανδρου Ανδρουτσόπουλου
«Κρατική δολοφονία» λέει ο ένας, «βασανιστήρια» λέει ο άλλος. Χάος απόψεων, παραπληροφόρηση, αντικρουόμενες παρεμβάσεις διατυπώνονται σε σχέση με την απεργία πείνας του κατά συρροή δολοφόνου και πολυισοβίτη, Δ. Κουφοντίνα.
Όλοι έχουν διαφορετική και όμως σθεναρή άποψη. Τι όμως είναι αλήθεια σύμφωνα με τους Νόμους και τη Νομολογία; -«Ο κρατούμενος Δ. Κουφοντίνας έχει νόμιμο δικαίωμα να μεταχθεί στις φυλακές Κορυδαλλού»: Δεν είναι αληθές.
Ο κρατούμενος είχε μεταχθεί σε αγροτικές φυλακές δυνάμει Νόμου του 2015 που επέτρεπε στους ισοβίτες καταδίκους να συνεχίζουν την κράτησή τους υπό ιδιαίτερα χαλαρές συνθήκες.
Με Νόμο του 2020, προβλέφθηκε ότι οι καταδικασθέντες για εγκλήματα τρομοκρατίας (μεταξύ άλλων περιπτώσεων) δεν επιτρέπεται να μετάγονται σε αγροτικές φυλακές. Όσοι χάνουν το δικαίωμα κράτησης σε αγροτικές φυλακές επαναμετάγονται στο κατάστημα από το οποίο είχαν αρχικώς μεταχθεί.
Ποιος όμως αποφασίζει σε ποιο κατάστημα κρατείται ο κάθε κρατούμενος;
Η Κεντρική Επιτροπή Μεταγωγών αποφασίζει κυρίαρχα για τις μεταγωγές των κρατουμένων.
Η απόφασή της μπορεί να προσβληθεί στο Δικαστήριο Εκτέλεσης Ποινών από τον κρατούμενο μετά την επίδοση της απόφασης απόρριψης αιτήματος μεταγωγής. Προφανώς, δεν επιλέγει ο κρατούμενος που θα κρατηθεί.
Σε κάθε περίπτωση, ο Δ. Κουφοντίνας δεν έχει καταθέσει ούτε αίτηση μεταγωγής στην ΚΕΜ, ούτε αναφορά στο Συμβούλιο Φυλακής ώστε να παραπονεθεί για κάποια παράνομη ενέργεια ή εντολή σε βάρος του.-«Ο Δ. Κουφοντίνας πρέπει να κρατηθεί στον Κορυδαλλό γιατί εκεί υπάρχει ειδική πτέρυγα για τρομοκράτες»: Δεν είναι αληθές. Δεν υπάρχει ειδική φυλακή για τους τρομοκράτες. Αντίθετα, τα καταστήματα κράτησης τύπου Γ’ (αυξημένης ασφαλείας) έχουν καταργηθεί με Νόμο του 2015. Ενώ οι φυλακές Κορυδαλλού έχουν διαμορφωθεί πλέον ως κατάστημα κράτησης υποδίκων.
Ο Σωφρονιστικός Κώδικας ρητώς απαγορεύει να συγκρατούνται υπόδικοι και κατάδικοι. -«Ο Δ. Κουφοντίνας δεν έλαβε γνώση των εγγράφων μεταγωγής του και συνεπώς παραβιάζονται τα δικαιώματά του»: Δεν προβλέπεται η χορήγηση αντιγράφων των εγγράφων μεταγωγής, παρά να επιδίδεται η απόφαση απόρριψης αιτήματος μεταγωγής (που ο εν λόγω κρατούμενος δεν έχει καταθέσει).
Εντούτοις, μαθαίνουμε ότι του χορηγήθηκαν. -«Η υποχρεωτική σίτιση του Δ. Κουφοντίνα συνιστά βασανιστήριο»: Ο Σωφρονιστικός Κώδικας προβλέπει ρητώς ότι αν ο κρατούμενος δεν βρίσκεται σε κατάσταση ή αρνείται να συναινέσει σε ιατρική πράξη που κρίνεται αναγκαία για την υγεία του, διατάσσεται η λήψη των κατάλληλων ιατρικών μέτρων. Στο ίδιο πνεύμα είναι οι αποφάσεις του ΕΔΔΑ, αλλά και οι επιταγές του Κώδικα Ιατρικής Δεοντολογίας, υπό τον όρο της αναγκαίας ιατρικής πράξης για την προστασία της κινδυνεύουσας ανθρώπινης ζωής.
Συνεπώς, η Πολιτεία είναι υποχρεωμένη να προστατεύσει τη ζωή του Δ. Κουφοντίνα με τις ενδεδειγμένες ιατρικές πράξεις (ήδη έχει εκδοθεί σχετική εισαγγελική διάταξη), ακόμα και όταν εκείνος, προσπαθώντας να θέσει τέλος στη ζωή του, αφαιρεί βιαίως τον φλεβοκαθετήρα, όπως αναφέρει η ανακοίνωση του Νοσοκομείου.
Σε κάθε περίπτωση, η απεργία πείνας δεν μπορεί να γίνεται αποδεκτή ως τρόπος διεκδίκησης δικαιωμάτων σε μια ευνομούμενη πολιτεία, με Νόμους και ανεξάρτητη Δικαιοσύνη, καθώς εκβιάζει την ευαισθησία και του ανθρωπισμό μας δια της επαπειλούμενης αυτοκτονίας.
Αξίζει να θυμηθούμε την οσοδήποτε σκληρή αλλά και γλαφυρή δήλωση της Margaret Thatcher, για τον ιρλανδό απεργό πείνας, Bobby Sands: «Ήταν ένας καταδικασμένος εγκληματίας. Επέλεξε ο ίδιος να αυτοκτονήσει. Ήταν μία επιλογή που η οργάνωσή του δεν επέτρεψε σε πολλά από τα θύματά της».
Γιατί όμως ο πολυισοβίτης απαιτεί να μεταχθεί στον Κορυδαλλό; Γιατί διακινδυνεύει τη ζωή του, αφού σύντομα θα δικαιούται να κάνει αίτηση αποφυλάκισης και να πάει σπίτι του; Μήπως φοβάται ότι η παράσταση τελειώνει και επιδιώκει την “ηρωική” έξοδο; Μήπως φθονεί τον Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο εξ αιτίας του άδικου θανάτου του οποίου κάηκε η Αθήνα; Μήπως ματαιόδοξα, όπως έδρασε στη 17Ν, ονειρεύεται ότι τερματίζοντας τη ζωή του, θα αναδειχθεί “ήρωας” και “εμπνευστής” όσων γοητεύονται από τις κατά συρροή εν ψυχρώ δολοφονίες του;
Ακόμα περισσότερο όμως, γιατί οι επιλογές του “Λουκά” της 17Ν βρίσκουν ευήκοα ώτα στους ίδιους δημοσιολογούντες του διαδικτύου που μόλις την προηγούμενη εβδομάδα φωνασκούσαν «ισόβια και χημικός ευνουχισμός για τους παιδόφιλους» και «ισόβια ίσον ισόβια», ενώ τώρα αγκαλιάζουν τις παράνομες απαιτήσεις ενός αμετανόητου δολοφόνου;
Γιατί αρκετοί συμπολίτες μας εμφανίζονται ως δήθεν γνώστες ενός ειδικού και εν πολλοίς γραφειοκρατικού ζητήματος, υιοθετώντας ό,τι σερβίρεται από τα trolls του διαδικτύου; Γιατί αρκετοί αγκαλιάζουμε άκριτα ότι βρίσκουμε στο διαδίκτυο, αν αναπαράγεται στα echo rooms ομοϊδεατών μας, όπως στα προπατορικά γαλάζια, πράσινα και κόκκινα καφενεία; Μήπως απλά ως κακομαθημένοι πολίτες της άνετης εποχής μας έχουμε μάθει να απαιτούμε και να μας γίνονται τα χατίρια;
Ή μήπως η ελευθεριότητα, η ατιμωρησία και το ανεξέλεγκτο δημόσιο βήμα του διαδικτύου μας δίνουν την ψευδαίσθηση της παντογνωσίας και της παντοδυναμίας; Αλήθεια, έχετε δει κάποιον, από όσους αναρτούν και αναπαράγουν πλήθος ανυπόστατων πληροφοριών, να τις ανακαλεί, να τις διορθώνει, να ζητά συγγνώμη;
Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Real News στις 7.3.2021