Στα λιβάδια της διαφυγής, μας ταξιδεύει η νέα ποιητική συλλογή της βραβευμένης κύπριας φερέλπιδος λογοτέχνη-εκπαιδευτικού, Όλγας Οικονομίδου

Ψάχνοντας χαραμάδα διαφυγής

Με την πρώτη της ποιητική συλλογή η Όλγα Οικονομίδου επιχειρεί μια αναδιατύπωση ζωής, μια αναψηλάφηση πορείας αλλά και σχέσεων με τους γύρω: εξωστρεφής ποίηση μιας εσωτερικής αναζήτησης.

Συμμέτοχες σκέψεις, μνήμες, αισθήματα, εικόνες και μικρά ενσταντανέ ζωής: [ ] μια μάζα αέρινη/ το φως, το γέλιο, γαλάζιες λίμνες, τη ζωή μας.// Στο τραπεζάκι κι αυτό λευκό/ αφήνω τελειωμένους τους καφέδες/ μήπως και αναστείλω/ τη ροή τετελεσμένων.// Το βράδυ/ στο φως της εξασθενημένης πανσελήνου/ καταγράφω τη συνάντηση/ στο τετράδιο των ευχών μου./ Ξέρω καλά τον τρόπο να ξεχάσω («Απόγευμα Κυριακής»).

Ωραίες αλληγορίες και συμβολισμοί, οικονομία στην έκφραση, βλ. «Νέοι της Σιδώνος 1992»: Στο υπόγειο/ σκοτεινά τα πρόσωπα των νέων./ Βουβές σκιές σε λερωμένους τοίχους./ Ιδανικά κρεμασμένα/ σε στενόμακρες βεράντες./ Τσιγάρα, καπνοί, κλάματα.// Τα γηρατειά είναι/ έννοια σχετική.

Η χλωρίδα και η ταπεινή πανίδα σε ημερήσια διάταξη: αναρριχώμενα φυτά αειθαλή και φυλλοβόλα, πόες, θαμνολίβαδα [στην Οικονομίδου δεν υπάρχουν θεόρατα δέντρα αλλά ταπεινοί θάμνοι], βλάστηση αυτοφυής, λεβάντες, αγριολούλουδα, οι γλάστρες της μητέρας, πεταλούδες, μια πυγολαμπίδα, βλέμμα αλιευμένου χρυσόψαρου, πολύβουες μέλισσες, σιωπηλά πουλιά, σαλιγκάρι σε μονοπάτι βρεγμένο…

Αλλά και τα σημεία της φύσης, άνεμοι, βροχές [Γίνομαι βροχή/ σε πλατείες κυλάω/ όλο χάνομαι «Δέκα χαϊκού κάνουν παρέα»] εποχές και βέβαια ο χρόνος που ’ρχεται να προστεθεί άλλοτε στις προσμονές και κάποτε στις απώλειες. 

Και βέβαια οι λέξεις, τα γράμματα, τα ποιήματα ποιητικής όλα τακτοποιημένα στη θέση τους με τα σημαίνοντα και τα σημαινόμενά τους:  Νυχθημερόν ψάχνω ένα κλαδευτήρι/ να κόψω τις ρίζες μου,/ αυτές που μεγαλώνουν/ το δέντρο της εμμονής μου. [ ] Ενδύομαι τα παραπονεμένα μου αποσιωπητικά/ κατεβαίνοντας τις σκάλες της αιώνιας μνήμης./ Δε φταίω εγώ που μεγαλώνω./ Φταίει εκείνο το παιδί μέσα μου/ που τρέφει ακόμη ψευδαισθήσεις/ Η επανάληψη μήτηρ παθήματος («Αντίγραφο»).

Ωραίοι στίχοι, ενδιαφέρουσες ποιητικές στιγμές, πλούσιο το υλικό στην πρώτη εμφάνιση.

Η Όλγα Οικονομίδου γεννήθηκε στη Λεμεσό το 1975. Είναι αριστούχα απόφοιτη του Πανεπιστημίου Κύπρου, Επιστήμες της Αγωγής, και του Πανεπιστημίου του Birmingham. Εργάζεται ως εκπαιδευτικός στη Δημοτική Εκπαίδευση και ως Σύμβουλος Μουσειακής Αγωγής του Υπουργείου Παιδείας, Αθλητισμού και Νεολαίας. Είναι ενεργό μέλος σε εκπαιδευτικούς και πολιτιστικούς ομίλους, συμμετέχει σε ευρωπαϊκά προγράμματα και έχει παρουσιάσει πρακτικές της εκπαίδευσης σε επιστημονικά συνέδρια. Ποιήματά της έχουν δημοσιευτεί σε λογοτεχνικά περιοδικά. Έχει βραβευτεί σε παγκύπριους, πανελλήνιους και διεθνείς διαγωνισμούς ποίησης.

Από την 1η Ιανουαρίου του 2024 αναλαμβάνει επίσης, Γενική Διευθύντρια στο νεοϊδρυθέν ΙΔΡΥΜΑ ΙΩΑΝΝΗ & ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΣ ΜΟΡΙΔΗ, το οποίο είναι αφιερωμένο στην Παιδεία, τον Πολιτισμό και τον Ανθρωπισμό!

Ψάχνοντας χαραμάδα διαφυγής

Ανεμολόγιο

Θα ’θελα να ’μουν

εκ γενετής

ανεμολόγιο.

Αδιάκοπα να χαράσσω

ροές και πορείες ανέμων.

Να διαιρούμαι σε τεταρτοκύκλια,

προς ενενήντα μοίρες έκαστο

και να ’χουνε στραμμένα

προς το μέρος μου

των ναυτικών τα μάτια.

Στην πραγματικότητα,

υπάρχω ως γυναίκα.

Αγαπώ τους ανέμους,

τους αφουγκράζομαι καθώς

σηκώνουν τη σκόνη μου

ή ελαφρώς το φόρεμά μου.

Άπταιστα τους γράφω στο

τετράδιο ορθογραφίας.

Λεβάντες, Όστρια, Γαρμπής

Πουνέντες, Τραμουντάνα

Έπειτα σηκώνω πανιά

και φεύγω…

Μία εκ των κορυφαίων κυπρίων λογοτεχνών, η Αγλαϊα Πισή,έγραψε…

Κρατώ στα χέρια μου την πρώτη ποιητική συλλογη ” Θαμνολίβαδα” της Όλγας Οικονομίδου και στοχάζομαι.

Δεν είναι αρκετή μια πρώτη ανάγνωση, μοιράζομαι απλά μαζί σας τη συγκίνηση που άγγιξε την ψυχή μου! Όμορφη, δυνατή και ευρηματική ποίηση με νεανική ματιά, ωριμότητα και βάθος.

Και μια πρωτοτυπία που σε εκπλήττει ευχάριστα και κρύβει μια μαγεία. Ευαισθησία, ενδοσκόπηση, προβληματισμοί, τάση φυγής κάποτε, πόνος πατρίδας, υπερρεαλιστικές εικόνες οδηγούν τη σκέψη στην αναζήτηση της αποδοχής ή μη των πραγμάτων, στο παράλογο της ζωής κάποτε, στην ατέρμονη πάλη του ανθρώπου να προσεγγίσει αλήθειες και στο απύθμενο βάθος της ψυχής.

Ανοίγει την ψυχή της η Όλγα, χωρίς φόβο, και σε τόνο εξομολογητικό δίνει τις δικές της αλήθειες με μαεστρία στον χειρισμό της γλώσσας. Η απρόβλεπτη έκβαση σε μερικά ποιήματα δίνει ευκαιρία για προεκτάσεις ανοίγοντας δρόμο για βαθύτερη μέσα μας καταβύθιση- έστω και επώδυνη- και ψηλάφηση της υπαρξιακής οδύνης.

Εμφανέστατος και ο πόνος για τον χαμό της μητέρας της και των σκλαβωμένων μας εδαφών Ανάλαφρα, υπέροχα γεμάτα φως κι ελπίδα τα 10 Χαϊκού στο τέλος.

Μπράβο, Όλγα μου, συνέχισε να γράφεις!

Η διακεκριμένη ποιήτρια-συγραφέας Χριστίνα Παναγιώτα Γραμματικοπούλου, έγραψε …

ΜΟΛΙΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕ ΚΑΙ ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ.

Στην πρώτη ποιητική της συλλογή με τίτλο “Θαμνολίβαδα” από τις Εκδόσεις Μανδραγόρας η Όλγα Οικονομίδου (που είχα την τιμή να γνωρίσω στο 2ο Διεθνές Φεστιβάλ Ποίησης Λάρνακας) (καθ)οδηγεί τον αναγνώστη της στα μύχια της αθώας, παιδικής ψυχής ενός μεσήλικου ποιητικού υποκειμένου.

Με τρυφερότητα και τόλμη συνάμα δίνει φωνή στην καθημερινή γυναίκα: τη γυναίκα που παλεύει, τη γυναίκα που αμφισβητεί τον εαυτό της και που ταυτόχρονα καλείται από μόνη της να του δώσει κουράγιο, τη γυναίκα που κουράστηκε, που ‘τσαλαπατήθηκε’, ‘ισοπεδώθηκε’ και που τέλος με ώριμο δυναμισμό συλλέγει τα κομμάτια της αποφασίζοντας να υλοποιήσει τα όνειρά της.

Θερμά συγχαρητήρια για το πόνημά σου, Όλγα μας! Καλοτάξιδο το έργο σου και σου εύχομαι από καρδιάς πολλές ακόμα επιτυχίες!

* Όλγα Οικονομίδου, Θαμνολίβαδα, Σύγχρονη Ελληνική Ποίηση, έργο εξωφύλλου: Απόστολος Γιαγιάννος, εκδ. Μανδραγόρας, Αθήνα Ιούνιος 2023, αριθμ έκδοσης 389, σελ. 64, ISBN 978-960-592-172-9,τιμή 10,60 ευρώ